Konfederacja Lewiatan z niepokojem śledzi prace nad projektem zarządzenia prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia dotyczącym określenia warunków zawierania i realizacji umów w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej na 2014 rok i lata następne. Wejście w życie nowych przepisów będzie miało niekorzystne konsekwencje dla całej podstawowej opieki zdrowotnej.
Członkowie Lewiatana zrzeszeni w Związku Pracodawców Ochrony Zdrowia Dolnego Śląska zwracają uwagę, że zarządzenie w obecnym kształcie doprowadzi do pogłębienia i zmniejszenia finansowania świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej, spowoduje zagrożenie płynności finansowej firm medycznych opartych na podstawowej opiece zdrowotnej, a tym samym wzrośnie niedoinwestowanie w infrastrukturę medyczną. Zmniejszy się dostępność usług medycznych dla obywateli, a także zwiększą się obciążenia biurokratyczne lekarzy i personelu zatrudnionego w przychodniach i szpitalach.
Zdaniem Konfederacji Lewiatan przyjęcie systemu eWUŚ jako kryterium określającego status ubezpieczenia świadczeniobiorców wymaga ponownej analizy.
Według systemu eWUŚ funkcjonującego w obecnej formie, liczba wykazanych przez system nieubezpieczonych wzrosła średnio do 7,5 procent. Są to m.in. również takie osoby, które uprawnienia posiadają, ale system wykazuje je jako nieubezpieczone (np. osoby przebywające na długich zwolnieniach powyżej 30 dni oraz przebywające na zasiłkach rehabilitacyjnych; nowo ubezpieczeni w KRUS – informacja dociera po co najmniej 2 tygodniach, przez ten okres pacjenci figurują jako nieubezpieczeni; studenci, którzy na wakacjach podjęli pracę dorywczą; matki na urlopach macierzyńskich i wychowawczych). Oznacza to, że pomimo iż składki są odprowadzane do budżetu i przekazywane do NFZ to, w systemie eWUŚ, pacjenci tacy figurują ze statusem „nieubezpieczony”. W obecnym stanie prewnym każdy obywatel w Polsce może skorzystać z leczenia w podstawowej opiece zdrowotnej w sytuacji nagłego pogorszenia zdrowia. Oznacza to, że w obecnym stanie prawnym każdy ma prawo do leczenia w podstawowej opiece zdrowotnej i bez względu na status w systemie eWUŚ, musi otrzymać opiekę. Przyjęcie systemu jako podstawy finansowania stawki kapitacyjnej na podstawie wskazań systemu będzie oznaczać w określonych sytuacjach brak tego finansowania. Jest to nieuzasadnione działanie, bo może oznaczać odebranie świadczeniodawcom możliwości uzyskania finansowania wykonywanych, wynikających z obowiązującego prawa i zaleceń, zadań.
Finansowanie świadczeń, które nie są wymienione w treści rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej.
W ocenie Lewiatana NFZ w sposób niewłaściwy powołuje w tym projekcie świadczenia, które nie wynikają z rozporządzenia Ministra Zdrowia, a nie ma do tego podstaw. Aktualnie obowiązujące rozporządzenia „koszykowe” dla POZ nie daje Narodowemu Funduszowi Zdrowia takich możliwości. Tym samym nowe, proponowane w projekcie świadczenia nie mogą być uznane za gwarantowane. Aby wprowadzić nowe świadczenia zdrowotne, należy zachować właściwą ścieżkę legislacyjną.
Ustalanie standardów medycznych, a przez to dopuszczenie do sytuacji, w której płatnik świadczeń zdrowotnych bezzasadnie przyjmuje na siebie rolę towarzystw naukowych.
Narodowy Fundusz Zdrowia w tym projekcie, przypisuje sobie rolę, do której nie został upoważniony poprzez nadanie mu odpowiednich kompetencji w obowiązującym prawie. Określa w rozporządzeniu standardy postępowania w procedurach, które nie znajdują uzasadnienia w obowiązujących wytycznych tworzonych przez uprawnione kręgi naukowe, w szczególności w zakresie obowiązku wykonywania badan diagnostycznych.
Pogłębiające się zmniejszanie finansowania świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej.
Brak wzrostu poziomu stawki kapitacyjnej od 2009 roku, przy jednoczesnym wzroście kosztów funkcjonowania podmiotów świadczących usługi lecznicze, w tym dodatkowych badań oraz wycenie świadczeń nieadekwatnej do rzeczywistych kosztów ich wytworzenia oraz nakładu pracy, muszą doprowadzić do obniżenia przychodów
i utraty płynności finansowej przez placówki podstawowej opieki zdrowotnej. Dodatkowo zagrożone zostanie dotrzymanie terminu powszechnej informatyzacji jednostek ochrony zdrowia, które jest niezbędne dla efektywnego funkcjonowania służby zdrowia w Polsce (2016 r.), ponieważ ustawodawca nie przeznaczył na nią żadnych środków publicznych, wymagając jednocześnie finansowania zmian systemowych przez prywatne podmioty.