EMTEL przypomina zasady udzielania pierwszej pomocy.
Latem częściej bywamy świadkami wypadków – na wakacyjnej trasie, czy też przebywając nad zbiornikami wodnymi. Kurs udzielania pierwszej pomocy teoretycznie ma za sobą każdy posiadacz prawa jazdy, czyli minimum 18,5 miliona osób*. W praktyce pomocy udzielamy jednak nieczęsto – powodem jest strach i niewiedza. Specjaliści firmy EMTEL, czołowego producenta kardiomonitorów i defibrylatorów w Polsce, przypominają, w jaki sposób pierwszej pomocy udzielać. Od niej bowiem zależy życie poszkodowanego.
– W chwili podejrzenia zatrzymania krążenia należy podjąć działania ratunkowe. W pierwszej kolejności należy szybko i skutecznie ocenić ryzyko, sprawdzić przytomność poszkodowanego, jeżeli jest możliwość zapewnić sobie pomoc i sprawdzić czy poszkodowany oddycha. Należy podjąć resuscytację krążeniowo-oddechową (RKO – 30 uciśnięć klatki piersiowej oraz 2 wdechy powtarzane cyklicznie), która – wykonywana prawidłowo – może podwoić lub potroić szansę przeżycia poszkodowanego. Resuscytację należy prowadzić do momentu przybycia zespołu ratownictwa medycznego wyposażonego m.in. w defibrylator. Możliwość wykonania wczesnej defibrylacji jest bowiem jednym z najważniejszych czynników decydujących o przeżyciu w zatrzymaniu krążenia u osób dorosłych. – mówi Marcin Śliwa, dyrektor ds. produkcji w firmie EMTEL.
W świetle prawa nieudzielenie pierwszej pomocy jest karalne. Zgodnie z artykułem 162 Kodeksu Karnego:
§ 1. Kto człowiekowi znajdującemu się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu nie udziela pomocy, mogąc jej udzielić bez narażenia siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Nie popełnia przestępstwa, kto nie udziela pomocy, do której jest konieczne poddanie się zabiegowi lekarskiemu albo w warunkach, w których możliwa jest niezwłoczna pomoc ze strony instytucji lub osoby do tego powołanej.
Pierwsza pomoc krok po kroku:
- Sprawdź własne bezpieczeństwo.
- Oceń stan świadomości: delikatnie potrząśnij i głośno zapytaj: Czy wszystko w porządku?
- Jeśli poszkodowany „pacjent” nie reaguje: Udrożnij drogi oddechowe i sprawdź oddech.
- W przypadku całkowitego braku oddechu lub oddechu nieprawidłowego: Zadzwoń pod 112 lub 999, znajdź/przynieś defibrylator AED (przenośny automatyczny defibrylator).
- Rozpocznij resuscytację krążeniowo-oddechową (RKO 30:2 – trzydzieści uciśnięć klatki piersiowej przerywane dwoma wdechami):
5a. Połóż ręce na środku klatki piersiowej i wykonaj 30 uciśnięć klatki.
5b. Uciskaj mocno na głębokość 5 cm i z częstością 100/min.
5c. Przyłóż szczelnie usta wokół ust poszkodowanego i wdmuchuj powietrze jednostajnie, aż klatka piersiowa się uniesie.
5d. Wykonaj następny oddech, gdy klatka piersiowa opadnie.
6. Włącz AED i naklej elektrody – wykonuj polecenia defibrylatora:
6a. Przyklej jedną elektrodę pod lewą pachą, drugą pod prawym obojczykiem, obok mostka.
6b. Nie przerywaj resuscytacji.
7. Odsuń się i wykonaj defibrylację. Nie wolno dotykać pacjenta w trakcie analizy rytmu i w trakcie defibrylacji.
8. Jeśli pacjent oddycha prawidłowo – ułóż go w pozycji bezpiecznej, regularnie oceniaj oddech**.
Pamiętaj, wykonanie powyższych czynności może znacząco zwiększyć szanse przeżycia osoby z zatrzymanym krążeniem!
*Prawa jazdy. Uprawnienia. Stan na 31.12.2012, CEPiK
**Na podstawie Wytycznych Resuscytacji 2010 (Polska Rada Resuscytacji)
